Kva betyr ein møteplass for ei bygd som vår?

Det er rart med det. Me har fjell, me har vatn, me har luft så klar at du kjenner deg nyvaska berre av å puste. Me har alt det fine – men det som held bygda saman, det er plassane der folk møtast.

Ein møteplass er ikkje berre ein kafé eller eit bord å sitje ved. Det er eit slags felles vardebål. Eit rom der småprat blir til store idear, og der latteren får lov til å henge litt i lufta før neste kaffikopp kjem på bordet.

I ei tid der alt går fort og mange kjenner seg litt einsame – sjølv i ein liten kommune – treng me plassar som ikkje krev noko. Der du ikkje treng vere kunde eller gjest, men berre eit menneske som stikk innom.

Me treng ein plass der:

• pensjonisten kan få kaffi og godt lys til kryssorda si

• ungar kan leike medan foreldra tek ein pust i bakken

• folk kan vere i lag, utan agenda

  
  

Heggestogo er meint å vere det.

Ein plass som alltid er der.

Ein stogo der det er rom for både stillheit og leven, alvor og skratt. Ein varm plass i ein dal der vinteren er lang, og hjarta er store.

For når bygda har eit hus –der alle er velkomne, der tankar kan slå rot, og der idear kan spire –då er det ikkje berre ein bygning. Då er det eit anker.

Og det, kjære folk, det er verdt å bygge saman.